Για σένα, εμφύλιος…

Θρησκεία ανέμου σε όλα τα χαράματα,

Όταν ξημερώνει

Τύμπανα καλούν σε εγρήγορση και

Των εντόμων οι ταξιαρχίες

εμφυλιομάχονται
πάνω σε μία φωτιά

Άδεια.

            Ο ήλιος γεμίζει τις υδρίες των πουλιών·

Μαζεύεις σαλιγκάρια που δεν σου μιλούν

Μόνο εκπέμπουν
σε χρόνο αόριστο

Ερωτήματα άκαμπτα..

                                      Φυτά παλιννοστούν ως τα χέρια σου·

Άκυρος είναι ο χρόνος·

Για το υψίπεδο που κατοικείς

φτιάχτηκε μέγιστη η γαλήνη·

Αφομοιώσου από τα πάντα και μείνει αγνή

Όπως μία υδρόφιλη αυταπάτη που τρέμει

πάνω στα κλωνιά των δέντρων

έως να μπει στην καρδιά σου..