Οι ήχοι εκβάλουν μες την σιωπή μου και η σιωπή μου γίνεται
μια θάλασσα κολασμένη.
Ποιός νομιμοποιεί το χάος και τον ακολουθούν οι κοινωνίες
κατά πόδα και κατά
κέρδος;
Άπληστος είναι ο άνθρωπος.
Καταπίνει φωτιές και επιστρέφει τσιγκούνικη σπίθα.
Κοιτάζω τα ιδεατά βουνά.
Λίγο χιόνι έχουν ακόμα επάνω τους.
Σφυρίζουν από μακριά.
Μόνο η ψυχή μου τα ακολουθεί
Εκεί που χάνονται μες την αγρύπνια, λίγο έξω από το Ρέθυμνο
που ερεθίζει τον αμφιβληστροειδή μου βέβαιο
ότι θα του υποταχτώ..

Έρχομαι από μέρες καθαρής σιωπής...
ΑπάντησηΔιαγραφή...μόνο η ψυχή μου τα ακολουθεί... ΣΠ
προσπαθώ
να μη λείπω...
να μη λείπεις...
Φιλιά στις όμορφές σου.
Υιώτα-Δημήτρης, ΝΥ