Του απολογισμού…

Ωραία ανατινάχτηκε το άνθος απ' την ηλιαχτίδα κι εσύ

Ωραία ψιθύρισες όπως να γέρνεις για ένα φιλί·

Τα λόγια κουκούλωσαν την μελαγχολία και ο ουρανός

Κεντήθηκε από τα ράμφη των γλάρων

Που κρώζουν χαρούμενα αδιάφοροι για τις έγνοιες του κόσμου·

Η Τρίτη μαλαματώθηκε απ' την λιακάδα και ο καημός

Που είχα ανεξέλεγκτα διατρανώθηκε·

Η ευτυχία ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό σου, σαν

Να ευτύχησε η μουσική να εισπράξει του θεού το ρεγάλο·

Όλα ήταν μεγάλα και όλα ήταν μικρά, πιο μικρά

Απ' την φροντίδα μας με έναν έρωτα κι ελάχιστα της ύλης πράγματα να ζούμε..