Απρίλης του κοιμητηρίου…

Για τα αινίγματα υπήρξα, για τα αινίγματα.

Παρασκευής δεδομένης, σαν

από μια σκουριά να έλαμψε, κάτω απ' το μέταλλο, η φωνή.

Ο κόσμος δικαιώθηκε·

αυτά που ονειρεύτηκα υπήρξαν-

ναυαγισμένα βέβαια

μες τον απέραντο γιαλό.

Είδα καράβια που έφευγαν, είδα

την σιγανή βροχή

που έτρεμε πάνω από της Αττικής το μετερίζι.

Δεν υπήρξα και υπήρξα- σαν

ένα χώμα που χώνεψε μέσα του

πολλές σάρκες

και τώρα γέμισε λουλούδια

ενός Απρίλη του κοιμητηρίου..