Του χιονιά…

Τα δέντρα στύβουν το σκοτάδι και, την μέρα,
οι τηλεσκοπικοί γερανοί ανεβάζουν, στα ψηλά διαμερίσματα,
ψυγεία και οικοσκευές που θα ευκολύνουν τον βίο.

Χιονίζει, είπε ο ένας, Θεέ μου χιονίζει, είμαι
πολύ χαρούμενη είπε κι η άλλη.

Το μεσημέρι ήτανε βαρύ νόμισμα στην τσέπη της μέρας.

Τα αυτοκίνητα κινούνται αργά·
η εθνική οδός ασκεί στην υπομονή τους πάντες.

Σπασμένα κλαδιά από τον αέρα, θαμπή ατμόσφαιρα και χιονοθύελλα, τοπίο μουντό.

Ο εγγονός μου, είναι λουκουμάκι, που τον λέω, γλυκό..

Έχω μία μελαγχολία που με δένει στο παρόν και δεν μπορώ
να βρω τους οιωνούς που έφερε το μέλλον..