Για τις λεπτομέρειες που μου ξέφυγαν...

Για τις λεπτομέρειες που μου ξέφυγαν,

πήρα πρωτοβουλίες υπνοβάτη·

Έδεσα το όνειρο με τον ύπνο

και την αγρύπνια μου με τον καημό-

Μπορεί γλυκά να νοσώ,- ποιός ζει

πίσω από τον εαυτό μας

καταδικάζοντας την χαρά να λιγοστεύει;

Είδα θανάτους που δεν κατανόησα, είδα

να κόβουν σαν γυαλί την τιποτένια μας υπόσταση-

Και φιλοσόφησα  

ανοίγοντας την πόρτα της εξόδου,

της εξόδου

προς τον ορίζοντα

που τίποτα ο ίδιος δεν ορίζει

άλλο

από ένα ηλιοβασίλεμα

μελαγχολικό.

Τι θέλω τώρα που ο θυμός μου γκρεμίζει το νυν και μένει

σαν φρούτο με κουκούτσι πα’

στο δέντρο της παλιοζωής;

Δένει σιρόπι λογικής το κατακάθι της κατάθλιψης..

Θαμπώνουν τα γυαλιά μου·

η μοναξιά εκπροσωπεί όλο το θείο

παραμύθι που ανάγκη πάντα θα έχουμε..

Κι όμως-

εδώ που δεν θα φτάσω έφτασα-

Ο ύπνος

είναι μια πρεμιέρα έργου που σκαλώνει

στο ανέφικτο…

                                                 Πάτρα  4.12.2014