23 Σεπτεμβρίου 2014

Όλα τα ανακάλυψα..






Κάτω απ’ την ευκρίνεια του φθινοπώρου
οι ορχήστρες των δέντρων παίζουν μια συλλαβιστική μουσική
πρίμο σεκόντο.

Με κυνηγά η αγέλη των νερών, με κυνηγά η παγίδα των βρύων..

Οσμίστηκα την θάλασσα
και τα κοχύλια της έπεσαν
μέσα στις τσέπες μου-
με βρήκε έτοιμο για αγάπες το γεμάτο φεγγάρι

Τα κλήματα μιλούσαν,
το σταφύλι χοχλάκιζε
σαν ο χυμός του να βαθύνει μες την κάλμα της ζωής
δυνατό ελιξίριο..

Όλα τα ανακάλυψα
φοβούμενος να μην τα χάσω
αν η συνείδησή μου δεν έκαιγε
όπως η λάβα
που ήθελα τόσο να πω..





2 σχόλια:

  1. Οσμίστηκα την θάλασσα
    και τα κοχύλια της έπεσαν
    μέσα στις τσέπες μου-
    με βρήκε έτοιμο για αγάπες το γεμάτο φεγγάρι
    ΣΠ

    ...κάπως έτσι είμαι όταν θυμάμαι
    μια αγαπημένη ακρογιαλιά...
    Φιλιά Φθινοπωρινά,
    Γιώτα-Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Φθινόπωρο προ των πυλών…
    Καλόδεχτο!
    Φιλιά Υιώτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή