Το λουλούδι…

Ανάμεσα στα σκοτεινά, ξημερώνει ένα λουλούδι φωτεινό.

Οι αέρηδες το περιπαίζουνε –εκείνο

Γελά και τραβά κατά την ανατολή.

Ο ήλιος που είναι ο άρχοντας

Των ψυχών, το σιγοντάρει. Το χρώμα του

Πλημμυρίζει την μέρα και ο ενικός του εαυτός

Γίνεται μια πληθυντική καλλιέπεια

που γεμίζει με μουσική τα δωμάτια του καλοκαιριού.