Ξύπνημα…

Όταν ξύπνησα, από την κούραση έμεινε μες το δωμάτιο, μια οσμή από ξύλο και μια προσπάθεια από μυώνες που θέλουν το απόλυτο.

Κι απ’ το κομμένο όνειρο, μια μουσική που ακόμη ηχούσε στ’ αυτιά μου.

Άγγιξα το ποτήρι το νερό, το έφερα στο στόμα μου.

Μια συλλαβή δροσιάς με συνεπήρε.

Ντύθηκα για τους νέους πολέμους. Ετοιμάστηκα.

Με την συνείδησή μου ορθή.

Θα ζήσω έξω απ’ τις φρικαλεότητες της εποχής.

Όπως η ποίηση, αν την καταλαβαίνεις, ορίζει.