Της ποίησης το φέγγος..

Να κοιτάζεται το πουλί μες το νερό και να καταλαβαίνει

Την θεόπνευστη τραγωδία του-

Να είναι αυτό το ποιητικό του μεράκι-

Η φιλαυτία του- ο έρωτας

Το ποτάμι συλλαβίζει της αιωνιότητας την σκακιέρα

Η μητέρα γεμίζει αγωνία τις υδρίες

Η γη ζώνεται πόρπες λουλουδιών

Στον πορθμό που τα καράβια περνούν

Η θάλασσα δηλώνει τις προοπτικές της

Η Λυδία γελά μες τον ύπνο της

Ο πόθος την μαλαματώνει

Ο κήπος τελαλίζει την απλότητα του δεντρολίβανου

Η μέλισσα αναζητά λαβύρινθο να καταφύγει..