Φιλία..

Σκεφτικό με βρήκε το βράδυ. Όλη την μέρα δεν σταμάτησαν οι χοροί

των ηλιαχτίδων. Βρήκα ένα δώρο φιλίας μες το μουντό τοπίο της πρωτεύουσας. Σπάνιο! Εκεί που λες τίποτα δεν λάμπει, μια φωτοχυσία ακμαία ντύνει με λούστρο τις λυπημένες στιγμές.

Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι-υπάρχει αυτό το μυθικό ποτάμι που συλλαβίζεται μες το αίμα και που φτάνει την ψυχή πιο ψηλά.

Σ’ ένα χαρτί σημειώνω την λαγνεία μου και, στων λέξεων τον βωμό, θυσιάζω

ξανά την καρδιά μου..