Πουθενά το αμάρτημα

Δοκιμάζω τις αντοχές σου – ο τρόπος μου
είναι μια βελόνα με περασμένη κλωστή

Δοκιμάζω την υπομονή σου – ο τρόπος μου
είναι μια πολιορκία αδυσώπητη

Δοκιμάζω τα όριά σου – ο τρόπος μου
είναι μια θάλασσα που φοβάσαι και κλαις

Πόθοι καράβια αποπλέουν από την κατάφαση της πραγματικότητας και
αγκυροβολούν στο μακρινό λιμάνι των αισθήσεων

Θεός μου ο Έπαφος, αυτό το χαρίεν παιχνίδι της αφής

είναι η άμετρη συλλαβή της ποθητής αυτογνωσίας

Πουθενά το αμάρτημα – σε κερδίζω
με τον τρόπο που έχουν οι θύελλες:
ένα ζωντανό σώμα που λατρεύει του πάθους την εφαπτομένη..