Μιλούσαμε ώρες

Οι διαδρομές ανάμεσα στα τιποτένια και τα ακριβά, οι μικρές πορείες προς μια τελείωση που θρέφεται με πείσμα να μην αφεθεί τίποτα πια στην τύχη-

Μιλούσαμε ώρες για εκείνα που άλλους καιρούς θα τα έλεγες οράματα,

Μιλούσαμε τόσο απλά και τόσο ευχαριστημένα

Που ξημέρωσε και τα ρολόγια μας δεν το πήραν χαμπάρι-

Μετά που οι κοινωνίες βγήκαν με αποστήματα

Και το δολοφονικό χέρι τσάκισε την κιθάρα των παιδιών-

Ο χρόνος, που λένε, εκάμφθη’-

Ένας ήλιος φάνηκε πίσω απ’ τα βουνά

Και ήταν μόλις ο ήλιος σου –

Ζεστός ιαματικός και ολέθριος

Αν δεν σεβαστείς της καρδιάς του την φλόγα..