Ελευσίνα

Ελευσίνα βυθισμένη στον μύθο της

Ελευσίνα που ξυπνά από την γήινη νύχτα

Κάτω απ’ τις πεσμένες κολώνες, ανάμεσα απ’ τα μάρμαρα, μια σαύρα

Έρπει κατά την μεριά της αιωνιότητας.

Όλα τιποτένια·- κι οι μύστες

Που χάθηκαν πίσω από τον λόφο

Ένα απόγευμα Κυριακής, τα πουλιά

Που ωραία τραγούδησαν και ύστερα

Καρπώθηκαν την βραδινή ησυχία-

Τίποτα.

Στις φτωχές γειτονιές των ανθρώπων και του φεγγαριού

Τις γειτονιές όπου ο ένας τον άλλον δοκιμάζει ο αέρας

Μια λίθινη φυσιογνωμία που ακολουθεί την φωτιά

Την γαλαξιακή καιροφυλακτεί να αρπάξει

Την Περσεφόνη και να γίνει πάλι μία σκοτεινιά

θανάτου

και μια θλίψη που

δεν αντέχω

κι ούτε αντέχεις..