Απουσία...

Αριθμούν εφτά δέντρα ως την άνω πόλη και απ’ τα τείχη ρέει πύρινος ο αέρας μανιακός. Πηρούνια του Αυγούστου καμακώνουν το μεσημέρι λάβρο και ατμοασφαιρικό- Και της ορθογραφίας του καλοκαιριού κύματα λόγια τελαλίζουν μία σιωπή χαρίεσσα ως το απώτατο δευτερόλεπτο. Ο τόπος τραντάζεται από την μέθοδο τηυς απουσίας - Κι όπως φιλοσοφείς γαλάζια, η καρδιά σου διθυραμβικά αναγγέλει την χαρά της μες το ελασματικό Σαββάτο.