συντρέχουν λόγια στον ύπνο μου

Δεν άφησα τίποτα ατιμώρητο- ούτε
τον υποκινητή του φόνου, ούτε
αυτόν που δεν σεβάστηκε την Ομορφιά.
Ήρθα
απ’ όλους τους τρόπους που έχει η Άνοιξη
αψηφώντας
την τετηγμένη πέτρα
του Πάθους
περιλουσμένος
το πυρ του Αισθήματος-
ήρθα
αγαπώντας το δικό μου Μηδέν
και του χρόνου
αγνόησα τους τόκους-
ο αέρας σχηματίζει την σκέψη μου-
συντρέχουν λόγια στον ύπνο μου-
είμαι/ μες τον κλωβό του αέρα
που πάθος σχηματίζει..