Κλέβει ο κλέφτης πιο φανατικά από ποτέ
Ήρεμα
χρώματα, κοφτά·
Σαν μια παλιά
υδατογραφία
που αποδίδει τίτλους στο μοιράζεσθαι·
Λιακάδα και
σπινθηριστή φωνή
Των πουλιών
κι ας μην άρχισε η μέρα.
Φρέσκος αέρας
δευτεριάτικος
Και ούτε μια
τύψη για τα χθεσινά-
Όλα
Καλώς
καμωμένα.
Το μεροκάματο
όταν σχολάσει θα είναι ένας θλιμμένος απολογισμός
από αυτούς που νέμονται τα
μέγιστα
Και τα
ελάχιστα μας αποδίδουν.
Κλέβει ο
κλέφτης πιο φανατικά από ποτέ
αλλά εμείς θα τον δικάσουμε μια μέρα
Να ζήσει
όμοια με εμάς..
Η λεζάντα και η φωτό, είναι η απόλυτη αλήθεια Στρατή. Μεγάλη έμπνευση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι οι στίχοι σου επίσης...
Συμφωνώ απόλυτα με τα νοήματά σου.
Οι άνθρωποι μπορεί να ξεχνούν, η ιστορία όμως ποτέ...
Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόποιος δεν διδάσκεται από τα πικρά γεγονότα, θα τα ξαναζήσει δυστυχώς.
χαίρομαι πάντα πολύ που είσαι εδώ!
Καλημέρες!