Ανυπαρξία του όντος..

 

Να μην είσαι, να μην υπάρχεις πουθενά-

Απουσία να είναι η παρουσία·

Κοιμώμενος μες τον ζεστόν αέρα, νωχελικός

Βαθιά ευτυχής, ορθόδοξος

Σαν μια ιδέα που ακόμη δεν γεννήθηκε..

 

Και όσα καταγράφουν οι αισθήσεις σου

λιώνουν απότομα, πάγος.

 

Ένα χιλιόμετρο κουρασμένο που, στο τέλος του,

μια έρημο πλατιά θα συναντήσεις:

Μια ποίηση ανυπαρξίας.

 

Να πως αλλάζει το ύφος της γραφής, τα κεκτημένα

Ευάλωτα,

σαν ένα μυστήριο που το προσεγγίζεις κι όλο αυτό σου διαφεύγει..

 

Τίποτα δεν είναι πιο πικρό από την Ιστορία.

Ο μύθος έχει μια σαγήνη γλυκιά

αρώματος που ξεθυμαίνει.

 

Εκείνη όμως ζει για την συντριβή του ″δικάζεσθαι″- κι ενώ

Την αποδίδει ολέθρια μες την καρδιά μου η γλώσσα..

 

Ελληνικά πονώ γι αυτό, και που μεγάλωσα, δεν θα γεράσω

γιατί έχω ήδη πεθάνει..