Την στεναχώρια μου όταν η στεναχώρια
μου είναι βούλιαγμα πληθωρικό…
Την αγρύπνια μου.. Την κουρασμένη ζωή
και τον ακούραστο θάνατο.
Την ασχήμια..
Ζητώ ανάμεσα στον καπνό μιας θυσίας
το πρόσωπο ενός παράξενου θεού- ζητώ
το πρόσωπο ενός παράξενου θεού- ζητώ
Αυτό που συνεχώς μου ξεφεύγει..
Τάφος η αγωνία- η αγωνία είναι ένα
σφυρί
που βάζει μια πλατιά τελεία πάνω στο μελαγχολικό σκαλοπάτι
του οράματος.
που βάζει μια πλατιά τελεία πάνω στο μελαγχολικό σκαλοπάτι
του οράματος.
Και οι ιδέες;
Και η ανακόλουθη πορεία τους στο εύρος
του καλοκαιριού και όταν
ο πολιτικός βρικόλακας κάτι ετοιμάζει;
ο πολιτικός βρικόλακας κάτι ετοιμάζει;
Δόκανο η φωνή και η σιωπή μια ελαφίνα
που σκλαβώθηκε..
Κουμάντο να μην γίνουν όλα θρύψαλα και
νόμος καταπατημένος.
Την νύχτα
παρακολουθώ που κοάζουν τα βατράχια
μέσα της
κι η πένα μου
ξύνει θλιβερά το χαρτί
παρακολουθώ που κοάζουν τα βατράχια
μέσα της
κι η πένα μου
ξύνει θλιβερά το χαρτί
Αφήνοντας ένα ασήμι φεγγάρι
να μεριμνά για μια μουσική που σβήνεται
να μεριμνά για μια μουσική που σβήνεται
σιγά σιγά..

una nube de plata, que significativo es eso amigo.
ΑπάντησηΔιαγραφήBesitos desde Chile
Paty Carvajal
ΑπάντησηΔιαγραφήDulce Buenas mañanas casa Neruda...Y gracias a que existen cerca de mí tan solidario y amoroso.Sweet kisses de Grecia!