Ιούνιος τελεύτησε

Το φαρμάκι του χύνοντας το φίδι

κι απ’ τα μάτια, 
ανάμεσα απ’ τα χόρτα που παραμονεύει,

μοχθηρό-

και τα δέντρα σε διάταξη στίχων

Κλωνάρια και κορμοί με ευγλωττία, πρωί

Που αυτά που είναι να γίνουν θα ομονοήσει

Κι η Κυριακή που μόλις εξημέρωσε-

Ακούγονται τιτιβισμοί που ξεκλειδώνουν το στερέωμα

Καθαρές μουσικές, διαφάνεια

Ψυχής τε και σωμάτων-

Ιούνιος τελεύτησε, ένα πένθος

Λουλουδιών να ακουστούνε που μοιρολογούν

Μακριά στην χώρα των παραμυθιών-

Κι ο γράφων

Λόγια φτενά κι αέρινα, παρασυρμένα

Από του γαρμπή την άψα, ζητά

Να του δοθεί η χάρη να τα ζωγραφίσει

Όπως του χρώματος η ευπρέπεια αφήνει την σκιά της

Πάνω στο σώμα του μηνός που τέλειωσε..