η μικρή Ρόζα

Στα παγκάκια της πλατείας εκεί που ο ήλιος ρίχνει

μια τελευταία αχτίδα για να μείνει αξέχαστο το απόγευμα

η μικρή Ρόζα κρατώντας ένα κινητό μιλάει

στο αγόρι της παραπονούμενη που απόψε δεν ήρθε.

Τα τρόλεϊ περνούν και κάποιες

φορές κάνουνε τσαφ οι κεραίες.

Συνθετικά κουφώματα ή αλουμίνια

και άδεια ξενοίκιαστα τα μαγαζιά.

Εγωιστική σιωπή και τσίριγμα φρένων

και καυγάς για το γήπεδο- ξεφτιλισμένη Κυριακή.

Το ύφος μιας παρέας που κρατά σουβλάκια και πίνει

αναψυκτικά και μιλά για μια ταινία που θέλει να δει.

Η προτομή απ’ όπου κι αν την δεις σε ειρωνεύεται. Εκεί

που το βράδυ θα ‘ρθει και θα επικυρώσει τις ρεκλάμες

που διαφημίζουν μια μπαγιάτικη πρόσοψη

καταδικασμένης πρωτεύουσας..