Πώς να ζήσει ένας άνθρωπος χωρίς την συναισθηματική λεοντή του;

Κάθε φως του νου ένα ποτάμι όνειρα που εκβάλει στον γαλαξία του ύπνου.

Πώς να ζήσει ένας άνθρωπος χωρίς την συναισθηματική λεοντή του;

Αργοναυτικά ταξίδεψα και με φιλοξενήσανε οι Μικρασίες.

Λευκά περιστέρια ελευθερώνω και μαζώνω συντρίμμια μουσικής 
από τα δάπεδα της ιστορίας τα σκληρά.

Λιγόλογος τώρα λιγόλογος-

αυτά που έχω να πω,

χωρούν σ’ ένα κουπάκι του καφέ

αναποδογυρισμένο.