11 Νοεμβρίου 2012

Εγωισμέ, διαβολεμένο εξάρτημα της προσωπικότητας.


Εγωισμέ, διαβολεμένο
εξάρτημα της προσωπικότητας.
το νίκελο της ματαιοδοξίας σου λάμπει
εξέχεις απ' όλες τις εξάρσεις που έχω
κανονιοβολείς την θνητή φύση μου.
αν σε θρέψω, χάθηκα.
χάθηκες κι εσύ χωρίς δική σου μαριονέτα.
κίβδηλο σύμφωνο ασυμφωνίας της μέσα μου.
 είσαι η εκδήλωση μιας σήψης που έρπει-
θαύμα τρανταχτό της αμετροέπειας-
σκουλήκι της παρακμής.
τα δόντια σου δάκνουν σαν λειμασμένος κροκόδειλος-
αλλά ποιός είναι δειλός; μήπως ξεπέρασες
τα στάδια της συστολής και κει
είσαι που το μέτρο για όλα καταλύθη';
δυνατό κρασί μιας μέθης που τινάζει
την σκόνη της έπαρσης
να κρύψει, μπουχός, τον ήλιο της αλήθειας..


5 σχόλια:

  1. Ύπουλο ερπετό, συγγενής της ζήλιας!

    Αξιοπρεπές να μην συναινείς στη συγκάλυψη των μικροεγκλημάτων του καυχησιάρη Αυτού κι ατίθασου, που θρέφεται απ' την υποτακτικότητα των πάντων!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όπως τα λες είναι Μαρία.
    Θα τον μαλώσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Εγωϊσμέ μου, πόσο μίσος σου χρωστάω"

    (Παλαιόν άσμα υπό Παριανού λυρικού αοιδού..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ελίτσα
    ωραία που τα λέει ο βάρδος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ετσι είναι οι βάρδοι...οι παλιορέμπελοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή