Είναι η φωνή του παππούλη μου

Είναι αυτή η μυστική συμφωνία των ψυχών να διαβούν απ’ την άλλη

πλευρά ξεχνώντας το σκότος-

Είναι αυτά τα τούρκικα σοκάκια κάπου εκεί στην σκλαβωμένη Αλικαρνασσό και οι πολλές

σημαίες που διαλαλούν επηρμένες μια κτήση

από σπαθί που προσκυνά την ερυθρά ημισέληνο.

Ο ιραδές του σουλτάνου, η άτεγκτη γνώμη

ο ήλιος που ψήλωσε και νομιμοποιεί τις νέες πραγματικότητες.

Δεν υπάρχει πια αισυμνήτης- ο χρόνος δίκασε και όλα ανεβαίνουν τα χωριά

ως την σελίδα της ιστορίας που αλλιώς απ’ την επιθυμία εγράφη.

Είναι η φωνή του παππούλη μου την ώρα που μου διηγείται κάτι και τα μάτια του δακρύζουνε

κι αφήνει μιαν εικόνα στην καρδιά μου να πονά μέχρι και σήμερα εμένα..