Δεν χρειάζεται να υπερασπιστώ τίποτα.
Αυτό το κάνουν οι λέξεις
μικρές ψηφίδες που σχηματοποιούν την ερημιά.
Απόγευμα κατά τις έξη
που ο κόσμος γέρνει προς το κόρωμα
Εκείνη η φωνή που με ξυπνά
εγείρει πάλι τις κρυφές πεταλούδες.
Κυλά ο χρόνος
άχρονα.
Η μουσική που ψάχνω
Βάφει με χρώματα ιλαρά
το σώμα των αποκαλύψεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου