Η γυναίκα που θα αγαπήσω θα είναι ανεκδιήγητη χίμαιρα

Η γυναίκα που θα αγαπήσω θα είναι ανεκδιήγητη χίμαιρα
Θα είναι επικεφαλίδα ενός πόθου
Μες τις αγκύλες της θα χωρούν
τα καπρίτσια μου
Θα με ανέχεται που είμαι αγρίμι.

Η γυναίκα που θέλω είναι μια άλλη όψη της σελήνης
Αινιγματική σαν απρόσμενη θύελλα
Θα κρατά στο στέρνο της τα πολλά μυστικά μου.

Η γυναίκα που θέλω είναι σαν υποψία ότι είμαι αθάνατος
Επηρμένος σαν ένας σκαντζόχοιρος
που διαμορφώνει κάθε αιχμηρή του αλήθεια

Η γυναίκα που ποθώ είναι ατίθαση θάλασσα
Που την προβιβάζουν σε άποψη Θεού οι ανθρώποι
Και την υποβαστάζουνε οι γαλανοί ουρανοί μου…