Οι πρωτευουσιάνοι κάθονται τα πρωινά στα μπαλκόνια
και πίνουν καφέ θλιμμένοι και άνεργοι.
Αν δεν ξέρεις απ’ αυτόν τον πόνο
δεν μπορείς να καταλάβεις την καρδούλα τους
που χτυπά δυστυχισμένη.
Η φτώχεια τους διαβάζει την ιστορία ανορθόδοξα.
Ακουμπούν την πλάτη στον τοίχο
και παίρνουν μια βαθιά αναπνοή
που αφήνει να πετάξουν στον ουρανό δύο πουλιά χελιδόνια.
Το φως που τους λούζει με την πολυτέλειά του τους γερνά περισσότερο.
Ακούγεται μια ήσυχη μουσική.
Ανοίγουν την εφημερίδα και διαβάζουν.
Νεκρώσιμα τους φαίνονται όλα.
Σαν να ‘ναι έτοιμα να αναφλεγούν..
Malos tiempos corren para tanta gente que han perdido hasta la esperanza.
ΑπάντησηΔιαγραφήUn abrazo
Jessenia
ΑπάντησηΔιαγραφήTodo lo que nos queda por poner la esperanza ..
De lo contrario, ¿por qué nos llamamos a la gente?
dulce beso.
#Η φτώχεια τους διαβάζει την ιστορία ανορθόδοξα#...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ευθύβολος κ' καίριος τούτος ο στίχος -διαμάντι-, προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς να επιδέχεται ερμηνεία άλλη.
Καλή Κυριακή, Ποιητή.
/άλλο ένα όμορφο, γεμάτο ανθρωπιά και δυναμισμό ποίημα/
Καλή Κυριακή Βάΐε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!