Δυόσμος μυριστικός τα σύμπαντα
Η Φθοία εννιά η ώρα βράδυ είναι παγωμένο πουλί
που κούρνιασε στην αγκαλιά του Δεκεμβρίου.
Ψιχάλισε κι ήτανε δώρο.
Κορίτσια της καρδιάς μου πού είσαστε;
Όσο κόπο έδωσα τόσες και λέξεις πήρα.
Δυόσμος μυριστικός τα σύμπαντα
Γίναν’ ατίθασα άλογα για να με πάνε
προς νέα ειμαρμένη..
18.12.2011 Λαμία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου