Εσύ κι εγώ οχυρώναμε τον έρωτα πίσω από κάθε φιλί.

Για να σε θυμηθώ, πιο πολύ για να σε θυμηθώ

Άνοιξα την πόρτα το βράδυ κι ατένιζα τον καθαρό ουρανό.

Τις άλλες εποχές της βροχής

Του καθαρού μυαλού και το άμετρου πάθους

Εσύ κι εγώ οχυρώναμε τον έρωτα πίσω από κάθε φιλί.

Τώρα κρατώ την κουπαστή της ανάμνησης και ο ήλιος

Κάθε πρωί μου θυμίζει της μοναξιάς την ταυτότητα

Όπως εσύ απουσιάζεις και σε όλα

κι όμως πλανιέσαι
επικυρώνοντας

τα όνειρα

που για να με θλίβουν κι άλλο θα σου αφιερωθούν..