26 Φεβρουαρίου 2012

Έτσι όπως είναι το φεγγάρι κούπα





Έτσι όπως είναι το φεγγάρι κούπα το κατάλαβα:
Θα βρέχει σύντομα νομίζω.
Σαν όπως ο παππούλης μου μου το ‘λεγε.. Τώρα
Που γέρασα και τον ανακαλώ κι αλλιώτικα πια τον καταλαβαίνω
Βρίσκω την ρίζα του των λόγων μέσα μου-
Αληθινά δεν διαπραγματεύομαι την λεβεντιά του..
Μαθώς από την εύθυμη σοφία του
Του φωτεινού μυαλού του κληρονόμησα
Αγάπη για τον κόσμο των ωραίων λουλουδιών
Και θαυμασμό για την μυθιστορία κάθε δέντρου..
Έμειναν μες την παιδική ψυχή μου ψήγματα
Από μια μακρινή ιωνική καρδιά που έφυγε μα όμως μέσα μου
κι όμως χτυπάει..

                                                                26.2.2012



6 σχόλια:

  1. o universo se completa com as palavras ancestrais que continuaram.

    bj

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλα κουλουμα, Στρατη!
    Αμολα καλουμπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eduarda

    as vozes dos ancestrais em nós é forte e infalível ..
    beijar.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ει Χαρίλαε, ευχαριστΏ!
    το κακό είναι ότι δουλεύω αυριο και μετα φευγω για Θεσσαλονίκη..
    Οπότε για σένα μένει ο χαρταετός..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Lo importante es que el corazón siga latiendo todavía.

    Buen comienzo de semana.

    Un abrazo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Jessenia

    El corazón late siempre vivo, porque las letras y las emociones.
    ytin Buenos días, mi chica española ..
    un abrazo

    ΑπάντησηΔιαγραφή