28 Ιανουαρίου 2012

Άπω ανατολή: η γη τρίζει..



Παίζει πιο εύθυμα αυτή η μπάντα των δέντρων
Μεσούντος του Μαρτίου
Διαβάζοντας την παρτιτούρα της άνοιξης. Αλλά

Ο πλανήτης μετράει τις ανατολικές του πληγές.
Τα σκέλια του αναστατώθηκαν.
Κάτι μοίρες πριν ήταν η σωστή του πορεία.
Τώρα αναγκάζεται στην τροπή μίας αίρεσης.

Άπω ανατολή: η γη τρίζει..



2 σχόλια:

  1. Άρα δεν είναι της ανθρώπινης ψυχής τα δάκρυα ή το γέλιο η πηγή της ποίησης. Είναι και οι απλές -γι αυτήν- κινήσεις της φύσης που προσλαμβάνεται σαν τριγμός στα μικροσκοπικά αισθητήρια όργανά μας.
    Αποδίδεται όμως εδώ με Πλανητική αξία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστόφορε
    Η πηγή της ποίησης είναι το καθετί που μπορεί να γεννήσει σκέψεις ή αισθήματα.
    Τουλάχιστον έτσι το θέτω εγώ.
    Αν δεν μπορεί η καθημερινότητα να σου εμπνεύσει στίχους, έχεις ξεφόρτιστες μπαταρίες… αλλά εσύ δεν έχεις τέτοιο θέμα..
    Φαντασιόπληκτε μέγα παππού!~
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή