Το κορίτσι παίζει με τα μάτια του το παιχνιδάκι του έρωτα

Νιφάδες του χιονιού και ο αέρας να τις παίζει

σαν μ' έναν στρόβιλο

που νικά την λεπτή σχεδόν ανυπόστατη φύση τους,

νιφάδες ασήμαντα σπουδαίες.

Το κορίτσι παίζει με τα μάτια του το παιχνιδάκι του έρωτα

κάνει τα ωραία τσαλιμάκια του, κινεί τα νήματα του πόθου.

Όταν περπατά

είναι μια ανθισμένη πρόταση

η αποκαλυμμένη κοιλιά του,

μια πεδιάδα που το βλέμμα του αρσενικού

με επιθυμία θα προσγειωθεί

θέλοντας με το πιο μεγάλο πάθος του να την αγγίξει.

Και ο Δεκέμβριος

είναι ένας εξημερωμένος ελέφαντας

που σηκώνει επάνω του

το βάρος του αλητήριου χειμώνα

και το φως μιας ημέρας

που σε κανένα από τα γνωστά  καλεντάρια

δεν καταγράφεται.