Έτσι όπως είμαι αιρετικός στα καθεστώτα

Έτσι όπως είμαι αιρετικός στα καθεστώτα κι ούτε

Σε κόπο μπαίνω συμφερόντων, είναι

αίμα του αίματός μου η πατρίδα.

Ανασαίνω το χνότο της, την βαριά ανάσα

που η αγωνία την δέρνει.

Πάω στο αύριο μ' ένα αμφίκοιλο όνειρο.

Ο νους μου είναι απορροφημένος σε μια αιώνια σπουδή

Να βρω τον κρυμμένο έσω μου ήλιο.

Των αοράτων  η ψιθυριστή μουσική

Λεπτή μες την μέρα, οργανική που αναστατώνει

των φυτών τις υπάρξεις

είναι απ' την ζωή των άφραστων πιο μυστική, πιο αιθέρια

όπως την μαγνητίζουν των πουλιών τα ώτα και

την κατατεμαχίζει η ανταύγεια του συμπαντικού φωτός.