Μέσα στις οθόνες
η ζωή κουράζει τον πλασματικό εαυτό της.
Έφηβοι ξενυχτούν να την απομυζήσουν.
Δυσκολεύονται να είναι τόσο οι του μέλλοντος άμοιροι.
Πληκτρολογούν την επιθυμία τους:- δεν υπακούει.
Παράθυρα ανοίγουν παράθυρα- μια χώρα παραθύρων..
Πολύχρωμα όνειρα διαδικτυακά ποτίζονται σήψη μα μυρίζουν
Ευγένεια εικονική.
Σκηνοθετούμε έναν καμένο παράδεισο.
Το σήμερα διανθισμένο με καταραμένη ύλη του αύριο.
Θολώνουν οι σκέψεις όπως σ' ένα φινάλε απρόσμενο
χωλαίνουν τα αισθήματα
Και χάνονται οι εγγυήσεις για μια αθώα ύπαρξη
που συμβιώνει πλάι σε μιαν άλλη,
κάτω από έναν γαλανό ουρανό..
12.3.2010

Τον περισσότερο καιρό σωπαίνεις
ΑπάντησηΔιαγραφήστο τζάμι το θαμπό της οικουμένης
κοιτάς αυτά που δεν καταλαβαίνεις
κι ούτε που ξέρεις τι και πώς
Βλέπεις θεάματα πληρώνεις φόρους
επιθυμώντας μ' όλους τους πόρους
να ζεις μονάχα με δικούς σου όρους
και να 'σαι ο ίδιος σου πομπός
Τα μανιφέστα του καιρού σου μίλα
κίτρινα λόγια με σινέ ξεφτίλα
πουλάει η μοναξιά χιλιάδες φύλλα
όταν ποζάρει στο φακό
Γλυκιά ακίνητη θολή νιρβάνα
δεν έχεις έρωτες μα έχεις πλάνα
έχεις οθόνη μα δεν έχεις μάνα
ούτε ένα χέρι φιλικό
Άκου κοινό !
Λάθος προφίλ του ανθρώπου ο νους
δεν αντέχει κόσμους αληθινούς
κόλαση υπάρχει μονάχα για τους ζωντανούς
Νομίζω ότι αρμόζουν εδώ οι στίχοι του Κώστα Τριπολίτη.
Χρόνια Πολλά!
αοράτη
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά αγαπημένος μου!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
Καλή Χρονιά και Ευτυχισμένη!