Τελετές προς το μάγο φεγγάρι
Οι κοπέλες σεληνιάζονται
Πετούν όλα τα ρούχα τους
Στο πλακόστρωτο ακούγονται τα χαρωπά τακουνάκια τους
Τικ τακ τικ τακ
Σαν χτύπος ρολογιού που σημαίνει
μιαν ώρα ακριβή ο πόθος.
μιαν ώρα ακριβή ο πόθος.
Άδικη ζωή και άδικη μοίρα
Το κορίτσι μου είναι ένα σπάταλο γέλιο
Μένει στις γειτονιές του ήλιου
Χουζουρεύει μες την νοητή αγκαλιά μου.
Τι γράφω που είναι νύχτας αινίγματα
Μες τον ακόλαστο Νοέμβριο και ζει
Ένα όραμα των αστεριών ο ουρανός της Τσεχίας;
Ποιητής βυζαγμένος μητρικό γάλα της Ποίησης
Οπαδός μιας οικουμενικής μεγάλης χαράς..
Τσεχία.. 13.11.2011
Με συγχωρεις, αλλα, θα διαφωνησω. Αν ηταν ετσι, γιατι τοσο πολλοι περισσοτεροι ποιητες παρα ποιητριες υμνησαν την σεληνη? Και μαλιστα πολυ εντονοτερα και με περισσοτερο λυρισμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω και για τη δικη σου τη ποιηση ισχυει το ιδιο.
Νασαι καλα!
Μα η σελήνη Χαρίλαε
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πηγή έμπνευσης γαι όλη την γη
πώς θα μπορούσα να αποφύγω την έλξη της;
Καλό βράδυ!