ΣΤ΄.
Να βρουν τον υπερθετικό τους οίστρο τα πουλιά
της μέρας, ν’ ακουστούν
στα πέρα πλάτη..
Να είναι ενεστώτας ο Μάρτιος
και περισπωμένος χειμώνας.
Κι εγώ...
εγωιστής εγώ-
να σε θέλω δικιά μου!
Είσαι η μέρα που δεν νύχτωσε, το κάτι λίγο που περιέχει
το όλο-
η αβροφροσύνη της μέλισσας
όταν αγγίζει το λουλούδι.
Και πώς να σε πω, που η αγρύπνια μου
μελαγχολία μου δίνει..
ανίδεος να ξέρω από ουρανό
και νοσταλγός μονάχα για εσένα..

Μου θύμισες τον ΜΑΓΙΚΟ "Έρωτα στα χρόνια της χολέρας" του Μάρκεζ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξΙδανίκευση του Έρωτα...
Ποίηση...
Αφοσίωση...
και Δικαίωση στο βάθος του Χρόνου...
ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ποιησης, Στρατή...
http://www.youtube.com/watch?v=JF-rm0Uxny8
ΚΑΚΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξΙδανίκευση του Έρωτα;...
Ποίηση;...
μάλλον αυτό!
και τι άλλο θα μπορούσε;
Καλό απόγευμα!