οι ζωές μας είναι οι μελαγχολικές γυναίκες

οι ζωές μας είναι οι μελαγχολικές γυναίκες που έχασαν τον έναν και μοναδικό τους αγαπητικό.

αρχίζουν να φαντάζονται πράγματα, καταδιώκονται από γερασμένες σκέψεις

γερνούν κι αυτές, η ελπίδα δεν είναι εκεί

καμία ελπίδα δεν απομένει στον πυρπολημένο παράδεισο.

κοιτώ μέσα στο απόγεμα που ένας σκύλος διωγμένος από το σπιτικό ενός νοικοκύρη ρεμβάζει.

βλέπει πίσω απ' την μέρα την μοναξιά

πίσω από την τόση αφοσίωση την πίκρα

ένα κόκαλο πέφτει από τον ουρανό,

ο θεός τον λυπήθηκε

και μ' ένα τίποτα που δεν αξίζει διόλου τον συνδράμει..

                                                                                       13.5.2010