ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Καίγονται τα στητά κορμιά στον ήλιο.

Στην λάμψη της θάλασσας οι πέτρες στραφταλίζουν.

Όλα τόλμησε να τα καταπιεί το μεσημέρι.



Μεγαλόφωνα ακούγεται ο άνθρωπος.

Οι παραλίες γεμίζουν δικαιώματα αναπνοής.

Ανάσκελα μες τον βυθό του ύπνου

Γεμίζει κουκουνάρια το σεντόνι της Ελλάδας…


3.7.1983

Ζούμπερι