168.
Τα δέντρα ανθίζουνε αξιοπρέπεια και ο κόσμος
είναι απλούστατα αθώος.
Μπορεί με το θάλλον το μέσα σου
να μην κερδίζεις τίποτα εμφανώς ορατό που να είναι, αλλά
μήπως και έτσι δεν είναι η ίδια η ποίηση;
Αποσαφηνίζει το έλασσον
μυστικό κύμα που αόρατο συλλαμβάνεται
να βάλει εναντίον του δέκτη κάθε νύχτας..
Hi, good post. I have been pondering this topic,so thanks for sharing. I’ll likely be coming back to your posts. Keep up the good work
ΑπάντησηΔιαγραφή