Ιδού η Ρόδος!

102.

Η καμπάνα γεννιέται στον άνεμο. Ο ήχος της

κρουστός στραφταλίζει.



Πάει μακριά- όπου η αλληλεγγύη

των λουλουδιών που σφύζουν

από ζωή ξεκλειδώνει αυλόπορτες.

Επιγραμματικά το ένα γίνεται δύο:



Δύο καρδιές, δυο θάλασσες

Ένα ρήμα πελάγους: "πλέω" ή "ταξιδεύω.."

με πρίμο άνεμο..



Η σκέψη

διορθώνει τα πεπραγμένα της.

Επινοεί μία θρησκεία των γιασεμιών.

Τραγούδια λυρικά

ανοίγουν διάπλατα παράθυρα:



Ιδού η Ρόδος!