161.
Το χέρι του Μιχαήλ που ζωγραφίζει ανάποδα μέσα στον τρούλο της αιωνιότητας.
Λίθινη ερημιά του γαλάζιου.
Και ένας
κοσμοκαλόγερος που αγιογραφεί
το ανυπόταχτο τοπίο.
Από εκείνη την ουράνια στιγμή που ο θεός
βρίσκει το χέρι του Αδάμ και δωρίζει
ένα χάρμα οφθαλμών στης ευαισθησίας τους προύχοντες..
η πενα του στρατη που γραφει-συμφωνα με τους αιωνες..-καλημερες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι Βενετία που επικοινώνησες με το ποίημα μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!