Συμβαίνει κάποτε να λείπει ο άνθρωπος και να πτωχεύουν τα χρηματιστήρια.
Ορδές βαρβάρων (οι μέσα μας) αλαζονικά περπατάνε
Στους κεντρικούς άδειους δρόμους της πόλης.
Οι φανοστάτες υποδεικνύουν προσοχή.
Οι σκυθρωπές ράτσες που είμαστε
απεμπόλησαν, δεν ξέρουνε πια την χαρά.
Τα παιδιά μαρτυρούν αγωνία.
Οι γυναίκες είναι στείρες και άδειες.
Με τέτοια αφλογιστία τι πυροβολείς; Ποιός απειλείται;
Εσύ είσαι ο ένας που έχουν θήραμα οι πολλοί.
Οι πολλοί είναι των πολλών τα θηράματα.
Άγονη πόλη- άγονη ζωή.
Μα εγώ λέω βρέστε καινούρια λεξιλόγια που ν' αποδίδουν
Σωστά την λέξη "άνθρωπος" κι ευδοκιμήστε..
Μες την φουρτούνα, μέσα στην σπορά
Βάλτε ψυχή ως και στα πέλματα-
Και εφορμήστε!
14.8.2010
Kαλημερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσεγμενο και σταρατο.
Σαν ξημερωμα Στρατη.
Μπραβο σου!
"Ορδές βαρβάρων (οι μέσα μας) αλαζονικά περπατάνε"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς μας βλέπω έτσι. Είναι η εικόνα μας σήμερα. Μας αποτύπωσες Στρατή. Να δούμε που θα βρούμε ψυχή να γεμίσουμε ως τα πέλματα όπως λες. Όμως πρέπει. Ευστοχος φωτογραφο-ποιητής!!
Στρατή, είναι από τις φορές που οι στροφές ενός ποιήματος γίνονται "χαστούκια".....
ΑπάντησηΔιαγραφήΞυπνάμε;
Θα φανεί όταν απεμπολίσουμε την αλαζονεία της δικαιολογίας.
Καλησπέρα
Οι μέρες μας, πολύ παραστατικά ζωγραφισμένες με τα γκρίζα, θλιβερά, δυσοίωνα χρώματά τους, μέσα από δυνατή ποίηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε άγγιξε πολύ, κι’ ακόμη περισσότερο η δύναμη που βγαίνει σ’ εκείνη τη προτροπή στο φινάλε!
Μαζί με τη καλησπέρα μου, να καταθέσω ακόμη μια φορά το θαυμασμό μου!
1) «Άγονη πόλη – άγονη ζωή» Πράγματι η ζωή είναι η πόλη. Ακόμα και οι μοναχικές πορείες έχουν αφετηρίες στην πόλη. Άρα αν δεν φροντίσουμε για την πόλη θα βιώσουμε την απόλυτη μοναξιά. Ως πόνο και όχι ως εμπειρία, μόνιμη και ως πηγή φτώχιας πνευματικής.
ΑπάντησηΔιαγραφή2) «Μες τη φουρτούνα, μέσα στη σπορά/Βάλτε ψυχή ως τα πέλματα-/ Και εφορμήστε».
Μετά την αναζήτηση του ανθρωπισμού η πράξη, που δεν είναι εύκολη στη φουρτούνα αλλά είναι αναγκαιότητα, για να ξεφύγουμε απ’ τη βαρβαρότητα.
Ένα ποίημα μεστό αγωνίας για τον άνθρωπο και την πόλη. Με όραμα και με λιτό στίχο. Ένας παιάνας ξεσηκωμού. Ένα ποίημα στρατευμένο στον ανθρωπισμό.
Μπράβο Στρατή
Συγχαρητήρια!!!!!!
Διόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ το σταράτο γιατί επιθυμώ να με αντιπροσωπεύει..
Ευχαριστώ!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχάριστος καλοπροαίρετος φίλος..
Μόλις έφτασα από Λαμία..
Κουρασμένος σε χαιρετώ!
Βάσσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ποίημα είναι αφύπνιση ή μακάριος ύπνος.
Είναι χαστούκι ή χάδι,
Μιλιά ή σιωπή..
Εγώ ήθελα τα πιο άγρια να ανασύρω..
Καλό βράδυ!
nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' ευχαριστώ για την θέρμη του σχολίου.
Μακάρι να δονώ τέτοιες χορδές..
Καλό βράδυ!
Γιάννης Ποταμιάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αναλύσεις σου ραγίζουν τον θόλο του ουρανού μου..
Για το μόνο που ξέρω είναι ότι προσπαθώ.
Πολύ και έντονα.
Πολύ σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη..
Καλό βράδυ Γιάννη!