105.
Και που δεν σου λέω, σου λέω…
Κάποτε με τον τρόπο της σιωπής, κάποτε μες την βασιλεύουσα
ησυχία..
Επικοινωνώ μαζί σου δίχως
τα φορέματα των λέξεων που γυμνές
τρέχουνε να κρυφτούν μες την βαρύτονη γύρω μελαγχολία..
Ένα βασανάκι είναι οι ώρες· κρατιέμαι γερά
από του φεγγαριού το καγκελάκι να κατέβω μέσα
στα ορυχεία της νύχτας..
Και δεν βρίσκω παρά μόνο την ιστορία των λέξεων, το πικρό γράμμα
που γράφει αιμάτινες περιπτώσεις του πόνου
μες την καρδιά μου..
Στρατή, η σιωπή είναι τόσο εύγλωττη ορισμένες φορές, που κάθε ήοχος θα την καθιστούσε παράφωνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου Κυριακή
:-)
πολύ όμορφο το σχόλιό σου Βάσσια- συμφωνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Μια απίθανη εικόνα σχηματίστηκε στην οθόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα
Καλό απόγεμα ποιώ- ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι:
ζωγραφική της ποίησης ή ποίηση της ζωγραφικής..