Παράξενο αλλά καθώς περνούν τα χρόνια
Γίνομαι αναπάντεχα πιο θεληματικός.
Ξυπνώ χαράματα· δεν έχω
Αψηφήσει ποτέ την ζωντανή σοφία
Του ήλιου. Κοιτώ
Καθημερινά: μια νέα κοπέλα
Περιμένει το λεωφορείο. Κρατά
Μια τσάντα που διαφημίζει ρούχα
Νεανικά. Δεν πίστευα
Ότι σιγά σιγά θα χώραγε στο ποίημα μου
Παίρνοντας την δική της θέση: πλάι
Στο ήσυχο ποτάμι που ποτέ του δεν αφήνιασε
Ούτε και απείλησε τις φυτρωμένες στην μια όχθη του ανάριες λεύκες..

όμορφο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Θεοδώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλήμερα! :D
ΑπάντησηΔιαγραφή