Πάνω στην κοιλιά σου, πάνω στην κοιλιά σου
Μια σταγόνα ξανθή που τραμπαλίζεται
Πηγαίνοντας προς του αφαλού σου την λίμνη
Μια σταγόνα ξανθή σαν σάτυρος
Του νερού που θέλει να σ’ αγγίξει
Να σε μάθει ολόκληρη – τώρα που είσαι
Ξαπλωμένη φωτιά
Και αδιάβαστος έρωτας..
Πως να μην αγγίξω αυτή τη σταγόνα πριν προλάβει να στάξει?...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες μου πως να σταματήσω ν'ανασαίνω πάνω στη ροή της,
καθώς διασχίζει το ποίημα,
για να φτάσει να μείνει αδιάβαστη,
ως το Τελος?....
Πως?....
Παντού και πάντα με την ερωτική σου διάθεση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου Κάκια!