8.
Καμουτσίκι των ανέμων
πάνω στην ράχη των νησιών, τον Αύγουστο.
Ανεμίζουν τρομαγμένα πουλιά· κινούν
το νήμα αλλιώς του χρόνου.
Οι παραλίες
βουίζουνε-
πολυπληθείς.
Χωράν οι λέξεις σ’ ένα λυπημένο ποίημα; χωρά η μουσική;
Η ψυχή χωρά;
Τώρα που έγινε η επιθυμία
χώρα του αχώρητου…
Αυτό είναι εικόνες ανεμοδαρμένου, κοσμοδαρμένου κυκλαδίτικου νησιού το καλοκαίρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Στρατή
:-)
Αυτό είναι τοπίο της ψυχής..
ΑπάντησηΔιαγραφήσήμερα και αυριο και πάντοτε..
Καλό βράδυ Βάσσια!