Σκαρφαλώνοντας έναν αληθινά δύσβατο ουρανό
Των ματιών μου οι αναζητήσεις είναι ο κόσμος που αμέσως δεν φαίνεται
Συνήθισα να ζω μ' αμφιβολία
Για το αληθινά υπαρκτό, δεν πιστεύω
Εκείνο που είναι ερυθρό και από μέσα όταν ξεφλουδίζεται
Εμφανίζεται το κρυφό του το μαύρο.
Ίσως να έχω δείξει μια προσήλωση στο απόκρυφο
Τόση που να μου γίνεται εμμονή ν' ανακαλύπτω
Τον άλλο τρόπο που μιλούν τα πράγματα..
Μ αρέσει αυτή η λιτότητα στη έκφραση του λόγου
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι πρέπει να ακούγονται οι λέξεις
Η ποίηση δεν πρέπει να φλυαρεί
Καλό βράδυ
V.
Συμφωνώ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και ο τρόπος ανάγνωσης παίζει σημαντικό ρόλο..
Θα συνιστούσα πάντα σε έναν αναγνώστη
να διαβάζει αργά, στίχο στίχο
απομυζώντζς το νόημα που θα έχανε αν έτρεχε βιαστικός μέσα στην σελίδα..
Καλό βράδυ!