11.
Οι φωνές εντός μου είναι πια κατεστημένο που μπορεί
να δημιουργήσει μία χώρα ονείρων..
Κι όμως: και ξύπνιος ονειρεύομαι..
Τόσο λιτοδίαιτος σε ανάσα που απορεί
ο θεός: ‘’τι έπλασα;’’
Έχω αφεθεί να παρασύρομαι από τα μελτεμάκια κάθε πόθου..
Βλέπω γυναίκες ωραιότητας που εξάπτουν
τις φαντασίες ως και των αποθαμένων.
Γυρνώ στο φως-
μισός υπαρκτός και μισός
του ανέμου άθυρμα-
και σκοτεινό ρήμα της μοίρας..
Το κράτος της λατρείας μου
είναι κάτι πουλιά
που αμφισβητούν τα πάντα..
Πετάνε ελεύθερα μέσα στους πιο ασύνορους
ουρανούς-
διδάσκοντάς με ποίημα!
Πολύ ωραίο, Στρατή. Μακάρι και οι δικές μου οι φωνές να ήταν τόσο όμορφες! Να έχεις μια καλή μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωνές εντός μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπαιχνίδι με εκείνους τους ευθραυστους καθρέφτες,
που όσο κι αν ραγίζουν,
τόσο πολλαπλασιάζονται οι φωνες...
Αρκει μία που δημιουργήθηκε στα ξεχασμένα χρόνια...
και τώρα γέμισαν τα ποτάμια με νερό
τους καθρέφτες των ποιημάτων...
Φιλί καλημέρας, Στρατη..
Πολύ όμορφο και θαρραλέο
ΑπάντησηΔιαγραφήTeddie
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
Όλες οι φωνές είναι όμορφες όταν λένε αλήθειες..
kakia_p
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
Πολύ όμορφη η εικόνα με τους σπασμένους καθρέφτες!
Η πολλαπλότητα της αλήθειας που όμως είναι μία και μοναδική..
Τι προσπαθεί να μας πει τι Τίποτα γύρω μας;
Μαύρη Ντάλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαρραλέο όπως η αινιγματική ζωή..
Καλησπέρες!