...αποχρώντος λόγου... Δεν είναι ποίηση αυτό, είναι ο καημός μου…
Αρέσει στους ανθρώπους να σταυρώνουν...και δεν υπάρχει μάλλον ο Παράδεισος να κερδηθεί....μαδύσκολο να κλείσεις την ψυχή όταν την έχεις μάθει πάντα ανοιχτή .....Υπεροχη η σελίδα σου ποιητή !!!! πραγματικά υπέροχη !!!!καλό απόγευμα
Πράγματι το βρίσκουν ενδιαφέρον να σταυρώνουν...Καμιά φορά την πατάνε, κι αυτό που νόμιζαν για σπηλιά, γίνεται αγκαλιά.Καλησπέρα:-)
Ευχαριστώ ΔΕΣΠΟΙΝΑ!Καλό βράδυ!
Καλησπέρα Βάσια!Ωστόσο τα καρφιά είναι εφεύρεση οδυνηρή..
:)
είναι φίλε μου που όταν καρφώνουν τα καρφιά , δεν νιώθουν πως τα μπήγουν στο δικό τους σώμα και από θύτες γίνονται θύματα ...βρίσκονται σε νάρκη γι αυτό δεν νιώθουνε..καλημέρα
Αρέσει στους ανθρώπους να σταυρώνουν...και δεν υπάρχει μάλλον ο Παράδεισος να κερδηθεί....
ΑπάντησηΔιαγραφήμα
δύσκολο να κλείσεις την ψυχή όταν την έχεις μάθει πάντα ανοιχτή .....
Υπεροχη η σελίδα σου ποιητή !!!! πραγματικά υπέροχη !!!!
καλό απόγευμα
Πράγματι το βρίσκουν ενδιαφέρον να σταυρώνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά φορά την πατάνε, κι αυτό που νόμιζαν για σπηλιά, γίνεται αγκαλιά.
Καλησπέρα
:-)
Ευχαριστώ ΔΕΣΠΟΙΝΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Καλησπέρα Βάσια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο τα καρφιά είναι εφεύρεση οδυνηρή..
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι φίλε μου που όταν καρφώνουν τα καρφιά , δεν νιώθουν πως τα μπήγουν στο δικό τους σώμα και από θύτες γίνονται θύματα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήβρίσκονται σε νάρκη γι αυτό δεν νιώθουνε..
καλημέρα