17 Αυγούστου 2010

Κάτω απ’ τ’ άστρα όλα ανάποδα τα διάβασα





146.



Κάτω απ’ τ’ άστρα όλα ανάποδα τα διάβασα



Κι οι λέξεις που μου μείνανε με αγκάθια αγκυλώνουν που πονάνε.



Κρύβομαι πίσω απ’ το βέβαιο φως.



Και μελετώ την μουσική της θεϊκής ημέρας.
στις

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος17/8/10 16:12

    το φως των αστεριών σίγουρα θα κάνει τη σκέψη να λάμψει, την έμπνευση να απογειωθεί, τις λέξεις αντί για αγκάθια, ρόδα να γίνουν και οι εχθρικές στιγμές οικείες με τη αστερένια βοήθεια, όπως ξέρεις Στρατή, λατρεύω τ' αστέρια και ό,τι έχει ο ουρανός τη νύχτα! Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ17/8/10 18:14

    Είναι μάγισσα η νύχτα!
    Φτάνει να μην χαθείς μες την οθόνη της!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή